Pokémon staat bekend om zijn gezinsvriendelijke aantrekkingskracht, waarbij alle mainline-games trots de "E voor iedereen" -rating dragen, die kinderen van alle leeftijden uitnodigen om zich onder te dompelen in zijn levendige universum. Iconen zoals Pikachu en Eevee zijn het gezicht van de franchise, maar sommige Pokémon Harbor verrassend donkere verhalen. Binnen hun Pokédex -inzendingen liggen verhalen over ontvoeringen en zelfs gruwelijke moorden, naast andere griezelige verhalen die een laag horror aan de serie toevoegen.

IGN heeft een lijst samengesteld van wat we beschouwen als de vijf meest verontrustende Pokédex -inzendingen, hoewel dit slechts een fractie van de huiveringwekkende verhalen in de Pokémon -wereld is. Opmerkelijke vermeldingen zijn onder meer Mimikyu, die zichzelf vermomt als Pikachu om vrienden te maken terwijl hij in het geheim de ondergang van de mascotte is; Haunter, bekend om het stalken van mensen in donkere steegjes en het veroorzaken van fatale stuiptrekkingen met een enkele lik; en Hypno, berucht voor het hypnotiseren en ontvoeren van kinderen om zich te voeden met hun dromen, een plot die zelfs te zien was in de Pokémon -animatieserie.

Het was eindelijk vrijdag en het jonge meisje uit Floaroma Town was vol opwinding. Ze haastte zich door het ontbijt, enthousiast om haar weekend van bloemen te beginnen. De Valley Windworks, bekend om zijn zeldzame bloemen, was haar bestemming - een plaats die ze als het veiligst in Sinnoh beschouwde, ondanks de waarschuwingen over reizen zonder Pokémon. Toen ze aankwam, boeide de aanblik van levendige roze, gele en rode bloemen haar, maar het was een glinsterende, paarse ballon die haar echt opviel. In de ban, reikte ze naar zijn touw, maar werd ontmoet met de griezelige blik van de ballon - twee lege zwarte ogen en een geel kruis dat zijn gezicht markeert. Terwijl de ballon zachtjes trok, volgde het meisje, haar gelach vulde de lucht. De ballon bleef haar hoger en verder trekken, totdat ze nooit meer werd gezien.

DRIFLOON, de ballon Pokémon, brengt een huiveringwekkende draai aan het onschuldige beeld van het speelgoed van een kind. Terwijl sommige van zijn Pokédex -inzendingen een spookachtige oorsprong hebben zonder veel alarm, verdiepen anderen zich in een donkerder territorium. Eén inzending waarschuwt: "Het trekt aan de handen van kinderen om ze weg te stelen," terwijl nog een kuitly merkt: "Elk kind dat drijft voor een ballon en het vasthoudt, kan het ontbreken." De sinistere aard van de drifloon wordt verder benadrukt door zijn zeldzame optredens in de spellen, die alleen op vrijdag in de Valley Windworks opduiken, waardoor zijn mysterieuze allure wordt veranderd in een spookachtig enigma.

Banet

De toestand van de jongen verslechterde met de dag, zijn koorts versnelde en zijn huid werd ziekelijk grijs. Ondanks de inspanningen van de beste artsen uit Mauville en Slateport, bleef zijn gezondheid afnemen. In een moment van helderheid fluisterde de jongen: "Mijn pop." Wanhopig presenteerden zijn ouders hem verschillende speelgoed uit zijn collectie, maar hij verwierp ze allemaal, zijn kracht vervaagde bij elke weigering. Wazig doorzochten ze hun huis totdat ze een vervaagde, haveloze pop onder het bed vonden - de rode ogen gloeien en een gouden rits voor een mond. De moeder erkende het onmiddellijk als de pop die ze jaren geleden had weggegooid, vervangen door nieuwere Poké -poppen. Terwijl ze ernaar reikte, stuurde de dreigende blik van de pop koude rillingen over haar rug. De plotselinge beweging van de jongen in de buurt brak haar uit haar trance, en terwijl de pop uit haar greep en uit het raam sprong, leek de toestand van de jongen enigszins te verbeteren.

Banette, de Marionette Pokémon, belichaamt de horror trope van een wraakzuchtig speelgoed, verwant aan Annabelle of Chucky. De Pokédex -inzendingen onthullen zijn oorsprong als een pop vol wrok nadat hij is weggegooid. "Een pop die een Pokémon werd over zijn wrok omdat het rommel is. Het zoekt het kind dat het verstoot," luidt de ene inzending, terwijl een andere kuitly beschrijft, "deze Pokémon ontwikkelde zich uit een verlaten pop die een wrok heeft verzameld. Het wordt gezien in donkere steegjes." De inzendingen escaleren, met één verklaring: "Het is een gevuld speelgoed dat werd weggegooid en bezeten werd, ooit op zoek naar degene die het weggooide zodat het zijn wraak kan eisen." Banette brengt schade toe door pinnen op zichzelf te steken, symbolisch het kind pijn te doen dat het heeft verlaten, en kan alleen vrede vinden door liefde of door de ritssluiting ongedaan te maken.

Zandygast

Op een pittoreske zomerdag op Big Wave Beach op Melemele Island was de sfeer gevuld met vreugde toen bewoners van verschillende activiteiten genoten. Terwijl de zon begon te ondergaan, bleef een jongen gewijd aan zijn zandkasteel, vastbesloten om zijn collega's te overtreffen. Zonder medeweten van hem, begonnen de andere zandkastelen op het strand te veranderen in sinistere vormen. Terwijl hij over zijn schouder keek, werd hij geconfronteerd met een Pokémon die leek op een zandkasteel, zijn grote mond gapende en ogen zonder leven. Vorderend zijn benadering voor vriendelijkheid, reikte de jongen naar een rode schade die in zijn hoofd is ingebed, alleen om zijn hand te laten overspoelen door de Pokémon. Zijn geschreeuw vulde de lucht toen hij langzaam werd verteerd, zijn lichaam werd onderdeel van de groeiende massa van het wezen.

Sandygast, The Sand Heap Pokémon, verbrijzelt het idyllische beeld van een stranddag met zijn verontrustende aard. De Pokédex -inzendingen zijn voorzichtig: "Als je zandheuvels bouwt wanneer je speelt, vernietig ze dan voordat je naar huis gaat, of ze kunnen bezeten worden en Sandygast worden." De grimmige realiteit ontvouwt zich in een andere inzending: "Sandygast bewoont voornamelijk op stranden. Het neemt de controle over van iedereen die zijn hand in zijn mond legt, waardoor ze zijn lichaam groter moeten maken." De evolutie naar Palossand, de 'strand nachtmerrie' genoemd, onthult de ware horror: "Palossand staat bekend als de strandnachtmerrie. Het trekt zijn prooi naar beneden in het zand door het zand zelf te beheersen, en dan zuigt het hun ziel uit." De huiveringwekkende bevestiging komt van een andere inzending: "Begraven onder het kasteel zijn massa's opgedroogde botten van degenen wiens vitaliteit het heeft afgetapt", waarbij Sandygast en Palossand's roofzuchtige aard worden benadrukt.

Trillig

Het bruisende seizoen was afgelopen en de oudere vrouw genoot van haar vredige ochtendzwemmen in Unlala Town. Ondanks het koelere water koesterde ze de eenzaamheid. De golven waren schokkerig, maar ze zwom van kracht en merkte niet op hoe ver de stroom haar had gedragen. Terwijl ze zich omdraaide om de verre kust te zien, een vleugje paniek in, realiserend haar afstand. Worstelend om terug te keren, werd haar vooruitgang gehinderd door haar behoefte aan frequente rust. Het was toen dat Frillish, de zwevende Pokémon, voor haar verscheen. Aanvankelijk voorzichtig, omarmde de vrouw de Pokémon en geloofde dat het een behulpzame metgezel is. Terwijl ze echter probeerde terug te zwemmen, merkte ze dat ze verlamd was, niet in staat om te bewegen toen frilish begon te zinken en haar in de diepten sleepte.

Frillish's schijnbaar onschadelijke uiterlijk schuilt zijn dodelijke aard. De Pokédex-inzendingen wijzen op zijn sinistere gedrag: "Met zijn dunne, sluierachtige armen gewikkeld rond het lichaam van zijn tegenstander, zinkt het naar de oceaanbodem." Een andere inzending gaat uit: "De dunne, sluierachtige armen hebben tienduizenden giftige stingers. Ze verlammen prooi met gif en slepen ze vervolgens naar hun lair, vijf mijl onder het oppervlak." De slachtoffers van Frillish blijven bewust terwijl ze naar hun waterige graf worden getrokken, een angstaanjagend lot dat de dodelijke dapperheid van de Pokémon onderstreept.

Froslass

Het wagen in een sneeuwstorm was een ernstige fout, maar de man hoorde de kreet van een vrouw en een klop op zijn deur. Hij woonde alleen op de berg en voelde zich gedwongen om naar de bron te zoeken. De storm desoriënteerde hem en hij stuitte op een grot voor onderdak. Binnenin was de lucht onnatuurlijk koud, en terwijl hij zijn lantaarn stak, ontdekte hij de muren ingekapseld in ijs. Zijn weerspiegeling in het ijs was niet de zijne, maar die van een andere man, bevroren van binnen. Paniek begon toen hij meer lichamen zag gevangen in de ijzige muren. Terwijl hij zich omdraaide om te vluchten, dreef Froslass, de Snow Land Pokémon, voor hem. De ijzige adem omhulde hem, bevriezen hem op zijn plaats en veranderde hem in een andere huiveringwekkende decoraties.

Froslass put uit de huiveringwekkende mythen van de Japanse Yōkai Yuki-Nonna en de Griekse Medusa. De Pokédex -inzendingen schetsen een spookachtig beeld: "De ziel van een vrouw die verloren was op een besneeuwde berg bezat een ijspegel, en werd deze Pokémon. Het voedsel dat het meest geniet is de zielen van mensen." Nog een inzending merkt af: "Het bevriest wandelaars die zijn gekomen om besneeuwde bergen te beklimmen en ze terug naar zijn huis te dragen. Het gaat alleen achter mannen aan die het denkt zijn knap." Froslass lokt zijn slachtoffers tijdens Blizzards en sleept ze naar zijn ijzige hol om deel uit te maken van zijn macabere collectie, een bewijs van zijn roofzuchtige aard.