Ga met me mee op een spannende reis door het griezelige Engelse platteland met Atomfall, het nieuwste overlevingsspel van de ontwikkelaars van Sniper Elite bij Rebellion. Onlangs heb ik mezelf ondergedompeld in een hands-on demo in een pub in Noord-Londen, en ik was gefascineerd door de unieke benadering van Atomfall voor missieontwerp en de spookachtige sfeer. Mijn ervaring nam een ​​wilde wending toen ik besloot om chaos te ontketenen met een cricket vleermuis, iedereen in zicht aanvallen, inclusief een onschuldige oude dame. Laat me duiken in de redenen achter mijn acties.

In Atomfall kan elke NPC, van de laagste grom tot de meest cruciale quest-gever, worden geëlimineerd. Toen ik aan de demo begon, wilde ik deze functie testen. Mijn aanpak was verre van elegant; Slechts enkele minuten na het verkennen van deze digitale weergave van Cumbria, heeft ik per ongeluk een Tripwire -alarm geactiveerd, waardoor ik gedwongen werd om drie bewakers te sturen met mijn nieuw gedoopte moordwapen - een cricketwatte gedrenkt in hun bloed.

Later verwierf ik een boog en pijl, die ik gretig heb uitgerust, die mijn liefde voor boogschieten in games bevredigde. Met zowel lange als korte-afstandsopties kon ik mijn cricket-vleermuis een pauze geven. Terwijl ik verder onderzocht, kwam ik een torenhoge rieten man tegen, een knipoog naar het folkhorrorthema van de game die deze regio van de gesegmenteerde wereld van Atomfall doordringt. Deze "open zones" dragen bij aan een verontrustende sfeer, waardoor het mysterie wordt verdiept van wat dit ooit serene hoek van Engeland zorgde om bestraald te worden.

Mijn reflecties op het mysterie werden onderbroken door een groep druïden, waarschijnlijk verbonden met de rieten man. Ze werden perfecte doelen voor mijn boog en vielen één voor één toen ik mijn innerlijke Robin Hood heb gekanaliseerd. De boog was bevredigend om te gebruiken, maar wat me echt intrigeerde, was het innovatieve Stamina -systeem van Atomfall. In plaats van een traditionele uitputtende en regenererende balk, gebruikt het spel een hartslagmeter die toeneemt met fysiek veeleisende acties. Sprinten kan bijvoorbeeld uw hartslag duwen over 140 bpm, wat de stabiliteit en nauwkeurigheid van uw doel beïnvloedt. Ik ontdekte later een handleiding van de Bow Mastery Skill die de impact van een verhoogde hartslag op het tekenen van de Bowstring verzachtte. Hoewel de Skill Tree misschien niet het meest complex is, biedt het flexibiliteit om de vaardigheden van uw personage aan te passen aan uw favoriete speelstijl, of het nu stealth of direct gevechten is.

Atomfall screenshots

13 afbeeldingen

Omdat mijn enige prestatie een spoor van dode druïden is, vraag je je misschien af ​​wat mijn overkoepelende doel was. Aanvankelijk was ik net zo doelloos als mijn verkenning van de Casterfall Woods. Een briefje leidde me naar een kruidkundige genaamd Moeder Jago in de buurt van een oude mijn, wat wijst op een groter verhaal. De omgeving was rijk aan subtiele verhalen, van een glinsterende, olieachtige werveling over een elektriciteitscentrale die wijst op de Britain's apocalyptische afdaling tot een enge telefoonbox die me waarschuwde voor het bos.

Het pad werd bezaaid met griezelige milieudetails, zoals een botenhuis opgetuigd met een verontrustend alarmsysteem en een heuvel in de buurt. De atmosfeer van Atomfall roept vergelijkingen op met Fallout, maar eerder met Stalker en het vervolg, het vastleggen van een vergelijkbare toon en game -ontwerp. Het ontwerp van de game deed me denken aan klassieke point-and-click-avonturen, en stimuleerde grondige verkenning en gesprek om hints te ontdekken.

Na nog een Druïde bloedbad bereikte ik het schilderachtige toewijzing van moeder Jago. Gekleed in een pruimenkleurige jas en een hoed versierd met een dierenschedel en rozen, leek ze op een mystieke Angela Lansbury. Toch bood ze alleen vage antwoorden op mijn vragen en duwde ze me om elke dialoogoptie uit te putten op zoek naar richting. Jago stelde uiteindelijk een handel voor: waardevolle informatie voor de veilige terugkeer van haar herbalismeboek, dat werd gehouden in het versterkte kasteel van de Druïden.

Met het vrijvormontwerp van Atomfall kon ik het kasteel vanuit elke hoek naderen en ik koos voor een zijaanval. Onderweg kwam ik een druïde patrouille tegen in de buurt van een verlaten benzinestation, waardoor de Slag om het voorplein met een granaat werd aangewakkerd. De vijandelijke AI, hoewel niet de meest reactieve, heeft toegevoegd aan het plezier van gevechten, hoewel het duidelijk is dat het gevecht van Atomfall niet het sterkste pak is. In plaats daarvan lijkt de focus van de game te liggen op het verkennen van zijn wereld en het blootleggen van zijn geheimen.

Nadat ik wat bijl-zwaaiende bruten had geslipt, infiltreerde ik de buitenmuren van het kasteel en vond ik een vergrendelde hut met een notitie die hint op de coördinaten van de verre MAP voor de sleutels. Atomfall schuwt objectieve markers, waarbij spelers nodig zijn om de aandachtspunten op hun kaarten handmatig te markeren. Mijn intuïtie leidde me in plaats daarvan naar de voordeuren van de Central Keep.

Binnen vond ik meer druïden om te sturen, maar geen teken van het boek. Ik doorzocht de gangen van het kasteel en vond alleen knutselmaterialen. Het missieontwerp van Atomfall is opzettelijk stomp en uitdagende spelers om te verkennen zonder hand te houden. Deze aanpak, hoewel mogelijk frustrerend, moedigt een detective-achtige verkenning van de wereld van de game aan.

Na de MAP -coördinaten kwam ik een gifplantmonster tegen dat dodelijk bleek. Met behulp van mijn Skyrim-Honed Bunny-hopping-vaardigheden heb ik het wezen omzeild om de sleutels van een eerder slachtoffer op te halen. Terug bij de hut vond ik een PERK -punt en munitie, maar geen herbalismeboek.

Ik waagde dieper in de onderbuik van het kasteel en elimineerde de Hogepriesteres en haar volgers, waarbij ik een SMG, gifbomrecept en een atoombatterij ontdekte die wijst op nieuwe missies. Toch bleef het boek ongrijpbaar.

Xbox Games -serie Leerlijst

Na mijn sessie hoorde ik dat het boek in het kasteel was, op een tafel die ik over het hoofd had gezien. Ik geloofde dat het boek een list is, keerde ik terug naar moeder Jago, alleen om haar in frustratie te vermoorden. Toen ik haar lichaam zocht, vond ik een recept om het gifmoerasmonster te bestrijden, dat ze van plan was te ruilen voor het boek.

De ontwikkelaars van Atomfall bij Rebellion suggereren een verhaal voor het voltooien van het verhaal van vier tot vijf uur, waarbij de meeste spelers ongeveer 25 uur duren. De gevarieerde ervaringen van het spel waren duidelijk toen een andere demospeler een gecrashte helikopter tegenkwam en een regio vol moordende robots en mutanten, met de diepte en geheimen van de game.

Hoewel de doelstellingen van Atomfall te stomp kunnen zijn, beloont het spel degenen die zich bezighouden met zijn complexe quest -ontwerp. De wazige lijnen tussen zij- en hoofddoelen voegen spanning toe en moedigen spelers aan om hun eigen verhalen en conclusies over de gebeurtenissen op het bestraalde Engelse platteland te maken. Ondanks mijn gewelddadige omweg met moeder Jago, wil ik graag zien hoe mijn verhaal zich ontvouwt.

Met mijn handen bebloed en een spoor van chaos achter me, omarmde ik de volledige-Britse modus: cricket bat in de hand ging ik naar de kroeg om het stof te laten settelen op mijn gewelddadige reis door atomfall.