Nier: Automata ve Drakengard'ın ünlü yaratıcısı Yoko Taro, yakın zamanda ICO'nun video oyunları üzerindeki derin etkisini sanatsal bir ortam olarak tartıştı. 2001 yılında PlayStation 2 için piyasaya sürülen ICO , minimalist estetiği ve uyandırıcı, sözsüz anlatısı nedeniyle hızla kült statüsü kazandı.

Taro, oyunun yenilikçi çekirdek tamircisini - Yorda'yı elini tutarak yönlendirerek - yerleşik oyun normlarından devrim niteliğinde bir ayrılma olarak vurguladı. " ICO , bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşımanızı gerektirmiş olsaydı, inanılmaz derecede sinir bozucu olurdu." Başka bir karaktere rehberlik etme konusundaki bu vurgu, çığır açan, zorlu geleneksel oyun etkileşimi modelleri olduğunu savundu.

O zaman, başarılı oyun tasarımı, basit, küp benzeri görsellerle bile ilgi çekici oyuna öncelik verdi. Ancak ICO , tamamen mekanik inovasyon üzerindeki duygusal etkiye ve tematik derinliğe öncelik verdi. Taro, oyunun sanat ve anlatının destekleyici rollerini aşabileceğini ve genel deneyimin ayrılmaz bir parçası haline gelebileceğini gösteriyor.

ICO'ya "Çağ Yapma" olarak adlandırılan Taro, oyun gelişiminin seyrini önemli ölçüde değiştirerek kredilendirdi. Oyunun ince etkileşimler ve atmosferik dünya inşası yoluyla derin anlam aktarma yeteneğine övgüde bulundu.

ICO'nun ötesinde Taro, Undertale (Toby Fox) ve Limbo'ya (Playdead) benzer şekilde etkili başlıklar olarak belirtti. Bu oyunlar, video oyunlarının duygusal ve entelektüel olarak rezonans deneyimlerini sunma potansiyelini sergileyen etkileşimli medyanın etkileyici yeteneklerini genişlettiğini iddia ediyor.

Taro'nun bu oyunlar için takdiri, kendi çalışmalarının yaratıcı kuyuları hakkında değerli bir fikir sunar ve video oyunlarının devam eden evrimini güçlü ve çok yönlü bir sanat formu olarak güçlendirir.